මාලදිවයින් ජනාධිපතිවරණය පසුගියදා අවසන් විය. එරට තුළ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ නව නැම්මක් ඇති කරමින් බලයේ සිටි ජනාධිපති අබ්දුල්ලා යමින් පරාජයට පත් කරමින් මාලදිවයින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්‍ෂයේ නායක ඉබ්‍රාහිම් මොහොමඩ් සොලිහ් ජය ගත්තේය. ඔහු ජය ගත්තේ සියයට 58ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් ලබා ගනිමිනි.
කෙසේ වෙතත්, මෙම ලිපියෙහි අරමුණ වන්නේ එම ජනාධිපතිවරණය පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමට නොවේ. මෙහි අරමුණ නම්, මාලදිවයින් වැසියන් අතරත් ශ්‍රී ලංකාවේ සිංහලයන් අතරත් ඇති සම්බන්ධතාව හෙළිදරව් කිරීමය.
මාලදිවයිනත්, සිංහලයනුත් අතර ප්‍රධාන සම්බන්ධය නිර්මාණය වන්නේ බස ඇසුරෙනි. මාලදිවයින් වැසියන්ගේ දිවෙහි බස අතිශයින්ම සිංහලයට සමාන වූවකි. මෙම දිවෙහි බස නිර්මාණය වන්නට ඇත්තේ එළු ප්‍රාකෘතයෙන් බව විද්වතුන්ගේ විශ්වාසයයි.
පසු කාලවලදී විවිධ භාෂාවන් සමග සංස්පර්ශ වීමෙන් දිවෙහි භාෂාව වර්ධනය වී ඇත. පසු කාලයකදී වැඩිම බලපෑමක් දිවෙහි භාෂාවට එල්ල කළේ අරාබි භාෂාවය. ඊට අමතරව, ප්‍රංශ, පර්සියන්, පෘතුගීසි, හින්දි සහ ඉංග්‍රීසි වචන විශාල සංඛ්‍යාවක් දිවෙහි බසෙහි දැක ගැනීමට ලැබේ.
දිවෙහි යන බසෙහි අරුත නම්, දිවයිනක වෙසෙන්නන්ගේ බස යන්නය. දිවෙහි බස සම්බන්ධයෙන් මුලින්ම අධ්‍යයනයක් කළ පුද්ගලයෙකු වන්නේ ලංකා සිවිල් සේවයේ කලක් සේවය කළ ඉංග්‍රීසි ජාතිකයෙකු වූ සී.පී. බෙල් මහතායි.
පසුකාලීනව විල්හෙල්ම් ගෛගර් මහතාද දිවෙහි බස ගැන පර්යේෂණ සිදු කළේය. ගෛගර් හැඳින්වූයේ දිවෙහි යනු සිංහල නමැති භාෂාවේ දියණිය බවයි. 10 වැනි සියවස දක්වාම මාලදිවයින් වැසියනුත්, සිංහලයනුත් අතර සමීප සම්බන්ධයක් පැවැති බව පෙනී යයි. කෙසේ වෙතත් වංශකතා ආදියෙහි මේ පිළිබඳ ප්‍රමාණවත් තරම් සාක්ෂි දැක ගැනීමට නැත. 1969 වසරේදී ප්‍රථම වරට එම්.ඩබ්.එස්. ද සිල්වා මහතා පැවසුවේ දිවෙහි බසත්, සිංහල බසත් එකම මූලයකින් පැවැත එන බවයි.
මාලදිවයිනෙහි ඉපැරණි ලිවීම් සහිත තඹ පත් 12 වැනි සියවසෙන් හමු වෙයි. මේවා හැඳින්වෙන්නේ ලෝමාෆානු වශයෙනි. මාලදිවයිනෙහි කොරල් ගල්වල සටහන් කෙරූ අකුරු වර්ගයක්ද සොයා ගැනීමට පුරා විද්‍යාඥයන් සමත්ව ඇත. මෙම අකුරු 7 වැනි සියවස තරම් ඈතට දිවයන බවට විශ්වාස කෙරේ.
12 වැනි සියවසෙන් පසු දිවෙහි බස සිංහලෙන් වෙන්ව ස්වාධීන බසක් ලෙස වර්ධනය විය. 16 වැනි සියවසේ පටන් අරාබි ආභාසය ඔස්සේ %තාන^ නමින් අකුරු විශේෂයක් ඔවුහු භාවිත කරන්නට වූහ. මෙම අකුරුද ඇරමෛයික් සහ අරාබි අකුරු මෙන්ම ලියන ලද්දේ වමේ සිට දකුණටය.
එසේම මෙහිදී අමතක නොකළ යුතු තවත් කරුණක් නම්, මිනිකොයි හෙවත් මලිකු නමින් හැඳින්වෙන දූපත්වල භාවිත වන්නේද දිවෙහි මුල් සිංහලයෙන් ආභාසය ලැබූ දිවෙහි බසය. මෙම මලිකු දිවයින් අයත් වන්නේ ඉන්දියාවටය. එහි මේ වන විට 10,000කට වැඩි ජනතාවක් ජීවත් වෙති.
දිවෙහි අකුරු නමින් හැඳින්වෙන මෙම අක්‍ෂර මුල් යුගයේදී බ්‍රාහ්මී අක්‍ෂරවලට සමාන වන අතර, 12 වැනි සියවස පමණ වන විට සිංහල අක්‍ෂරවලට බොහෝ සෙයින් සමාන වෙයි. උදාහරණයක් ලෙස ක, ත, හ සහ ග යන අක්‍ෂර අතිශයින්ම වර්තමාන සිංහල අක්‍ෂරවලට සමාන වේ.
